Zespół chronicznego zmęczenia to jedna z chorób cywilizacyjnych, z którą musimy się mierzyć coraz częściej. Nieustające wyczerpanie może być schorzeniem samym w sobie lub być objawem innych, równie poważnych dolegliwości. Jak prawidłowo je rozpoznać i jak sobie z nim radzić? Oto najważniejsze informacje.
Zespół chronicznego zmęczenia – co to jest?
Zespół chronicznego zmęczenia można rozumieć dwojako. Często jest on objawem innej choroby, ale może także występować samoistnie.
Syndrom przewlekłego zmęczenia to dolegliwość, która objawia się ciągłym, niewytłumaczalnym wyczerpaniem. Jest ona trudna do zdiagnozowania, ponieważ wciąż niewiele o niej wiadomo m.in. przez trwającą klasyfikację jej jako jednostki chorobowej.
Mimo kłopotów diagnostycznych jest to zjawisko obecne w świadomości naukowców już od dłuższego czasu. W latach 80. XX wieku było ono określane jako „grypa yuppie”. Nazwa ta dobrze oddawała to, z czym mierzyli się młodzi ludzie. Ich zmagania były związane z wypaleniem zawodowym powstałym pod wpływem ciągłego pędu w wyścigu szczurów. Chęć zdobycia najlepszego stanowiska, otrzymywania wyższych zarobków i rozwijania kariery kosztem nadgodzin i życia prywatnego przyczyniła się do powstania tego syndromu.
Przyczyny chronicznego zmęczenia
Do przyczyn występowania chronicznego zmęczenia należą:
- zaburzenie pracy układu odpornościowego;
- problemy z gospodarką hormonalną;
- infekcje wirusowe;
- choroby autoimmunologiczne;
- bycie pod wpływem przewlekłego stresu;
- przepracowanie;
- wypalenie zawodowe;
- niezdrowy tryb życia;
- niedobór składników odżywczych.
Według statystyk z problemem przewlekłego zmęczenia najczęściej mierzą się kobiety pomiędzy 30 a 40 rokiem życia. Nie oznacza to jednak, że mężczyzn ta dolegliwość nie dotyczy. W ich przypadku przydarza się ona zazwyczaj w wieku 40-50 lat.
Zespół przewlekłego zmęczenia – objawy
Znalezienie przyczyny przewlekłego wyczerpania nie jest łatwe, ponieważ nieodłącznym elementem funkcjonowania człowieka jest odczuwanie przemęczenia. Różne czynniki mogą mieć wpływ na utrzymujące się przez dłuższy czas wycieńczenie i nie muszą oznaczać, że jest to syndrom chronicznego zmęczenia.
Alarmująca powinna być sytuacja, gdy każdego dnia brakuje Ci sił do wykonywania prostych czynności i stan ten utrzymuje się powyżej 6 miesięcy. Zmęczeniu mogą towarzyszyć:
- powiększone węzły chłonne;
- bóle głowy;
- zaburzenia snu (budzisz się bardziej zmęczona, niż byłaś przed zaśnięciem);
- zaburzenia pamięci i koncentracji;
- bóle mięśni, stawów, gardła;
- osłabianie, wrażenie zbliżającej się choroby.
Warto jednak pamiętać, że objawy te mogą wskazywać również wiele innych schorzeń, np. cukrzycę, nowotwór czy anemię. Nie należy więc samodzielnie stawiać diagnozy. Po zaobserwowaniu u siebie tych niepokojących symptomów najlepiej udać się do lekarza, który zleci wykonanie licznych badań. Pogłębiona diagnostyka pomoże rozpoznać chorobę i wdrożyć odpowiedni sposób jej leczenia.
Jak radzić sobie z chronicznym zmęczeniem?
W przypadku chronicznego zmęczenia stosuje się leczenie objawowe. Oznacza to, że głównym jego celem jest zwalczenie symptomów wyczerpania. Formę stosowanej kuracji dobiera się odpowiednio do potrzeb pacjenta.
Jedną z form radzenia sobie z symptomami syndromu przewlekłego zmęczenia jest leczenie farmakologiczne. Stosuje się np. kurację witaminą C, podawaną dożylnie, gdy jest to wczesny etap schorzenia i nie towarzyszą mu inne dolegliwości. W sytuacji, w której chroniczne wyczerpanie jest powiązane ze stanami depresyjnymi, korzysta się z silniejszych leków, takich jak antydepresanty.
Często pacjentom cierpiącym na ciągłe zmęczenie zalecana jest psychoterapia. Podczas spotkań z psychoterapeutą poznają metody radzenia sobie z prokrastynacją czy sposoby na efektywny wypoczynek.
W leczeniu syndromu chronicznego zmęczenia ważne są nie tylko leki, ale także zadbanie o zdrowy tryb życia. Spożywanie posiłków o stałych porach, prawidłowy sen czy regularna aktywność fizyczna wzmocnią Twój organizm i przyspieszą powrót do pełnej sprawności.
W poprawie samopoczucia pomocne będzie przebywanie na świeżym powietrzu, korzystanie ze światła słonecznego i otaczanie się zielenią.
